| |
De aceitero bevindt zich
in het linkerdeel van de constructie. De ingang (links op de foto) is van
straat af gericht. Je komt eerst binnen in een korte gang die je naar een kleine
kamer brengt. Langs de muur vind je voederbakken (dat is althans mijn interpretatie).
Dat is een configuratie die wel meer voor komt. Om de olijven te breken werd de
ruello door een muildier rondgetrokken en dit was de
plaats waar een dier voor een korte snack terecht kon.
Vermits deze molen hier sterk gemotoriseerd was, zullen de bakken
wellicht al langere tijd niet meer gebruikt zijn.
|
|
Daarna stap je
in de belangrijkste ruimte van de oliemolen. Hier was alle activiteit samengebracht.
Links tegen de straatmuur zie je een rij van algorínes (containers
waar de olijven lagen te wachten op hun beurt). De bakstenen verraden sommige jongere
herstellingen.
Alle apparatuur staat op een rij langs de
tegenoverliggende muur. In de diepte, in de hoek, zien we de ruello rusten in zijn balsa.
In de molen van Troncedo slaapt een gelijkaardig toestel
en daar heb ik ook de werking uitgelegd.
Tandwielen zal je ginds echter niet zien, want het systeem in Troncedo
werd aangedreven door energía de sangre (spierkracht zouden wij zeggen,
een muildier dus).
De pers is een heel modern ontwerp.
Het oudste type pers is het hefboom-model waarvoor een lange ruimte en een hoog dak
vereist is (zie bijv. Castilsabás, Trillo,
Fumanal en Coscojuela).
Andere sites zoals Troncedo
en Almazorre hadden een plaatsbesparend model
dat wel nog steeds een schroef gebruikt om een plaat neer
te drukken op de matten met olijfpasta.
|
