De werkplaats van de molen is buiten bereik, maar de
onderdelen die verborgen liggen in de cárcavo zijn toegankelijk en vrij goed bewaard.
Ik heb nooit een cárcavo gezien die zo diep is (15,
†).
Er zijn drie niveau's.
Op een plateau net onder het dak van de cárcavo is de turbine (13) met een
transmissie systeem er op. Er is een horizontale as met twee wielen er op: een
tandwiel en een riemwiel. Deze laatste diende wellicht nergens voor: ik zie niet waar
de riem heen kon. Maar het kan zijn dat de as rechts door de muur gaat en zo machines (reiniger, buil)
aan de andere kant aandreef.
Het tandwiel grijpt in een groter wiel met houten tanden. De as van dat laatste wiel
gaat door het dak van de cárcavo en zal de stenen hebben doen draaien.
Er is tenslotte nog een hendel waardoor men het systeem kon bijregelen vanuit de werkplaats.
De uitloop van de bovenste turbine is een wijde buis die enkele
meters steil omlaag loopt (14) en dan dient als invoer voor de tweede
turbine (16). De uitlaat van die laatste is een veel nauwere pijp (15).
De turbine kon vanaf de werkvloer geregeld worden via een tand- en wormwiel systeem
gemonteerd op zeer lange assen. Een as van enkele meters lang daalt af door het dak van de cárcavo (18 rechts).
Onderaan verzorgen tandwielen de overgang naar horizontaal (14, onder). Op het einde
van deze iets kortere as zit een wormwiel dat grijpt in een tandwiel van de turbine (16, 19).
Op de turbine is een plaatje bevestigd van de firma José Amorós
uit Zaragoza. Alhoewel dit bedrijf ook aanwezig is in andere molens
(bv. Arrés, Caldearenas) kon
ik nagenoeg niets vinden over Amorós. Het was wellicht een van de kleinere spelers in de
sector.
