Ainielle

Ainielle is een dorp van de Sobrepuerto streek. De laatste inwoner vertrok in 1971.
Sla op de hoofdweg tussen Sabiñanigo en Biescas af naar Oliván. Rij Oliván in langs de laagste ingang en volg de nauwe weg door het dorp tot je er aan de andere kant weer uit komt. Rij door tot aan de slagboom en parkeer daar. Nu volgt er nog een flinke wandeling. Volg de dienstweg achter de slagboom. Je bereikt een brug na ongeveer anderhalf uur. De weg loopt verder op de rechter oever en wordt ook steiler. Na een half uur vind je in een bocht de gele merktekens van het oude pad naar Ainielle. Het pad naar de molen begint bij de kerk. De eerste meters zijn overgroeid met Sleedoorn, maar daarna wordt het pad duidelijk en gemakkelijk te volgen. De molen ligt beneden in de vallei en blijft onzichtbaar tot je vlakbij bent. Totale afstand van Oliván : ongeveer 3 uren wandelen.

Alle foto's: 05.v.2002 (buien met smeltende sneeuw daar boven op 1350m)

De molen is een eenvoudige constructie die je gemakkelijk voor een borda zou nemen. Er is maar één kleine ruimte met een deur en een venster. De kalf (=bovendrempel) boven de deur draagt een jaarmerk (1763) en een onduidelijke tekst die verwijst naar de functie van het gebouw. Links naast de deur zit nog een steen met het jaartal 1823.

De cárcavo (2) is wijd open als in Torrolluala : ook daar zien we een molen uit één kamer en met een houten wiel (rodete). Het wiel ginds is uiteengevallen, maar dit hier van Ainielle is beschermd met een rooster.

Op de vloer vinden we oude molenstenen en naast de deur is er een zitbank van hetzelfde materiaal. De houten paal vóór de steenkist (guardapolvo, 3) vormt, samen met de horizontale planken erbij, een primitieve levador (steenlift), gebruikt om het toerental te regelen.

Merk op hoe de voedingstrechter (tolva) op de muur bevestigd is (4). Gewoonlijk staat de tolva direct op de guardapolvo, dicht bij het centrum ervan (vergelijk met Sarsa de Surta - ook een molen uit één kamer). Doorgaans is de tolva ook niet zo slank.

De cárcavo (5) is ruim en open en herbergt een houten wiel (rodete, 6) van een unieke makelij. Het is één van de laatste in zijn soort. Let ook even op de grote levador (5) contraptie.

De molen staat op de samenloop van twee beekjes (Barranco Ainielle en Bco. Cuello) en ontvangt water van beide. Ik kon geen duidelijk kanaal vinden vanuit de Bco. Cuello, maar het ondiepe aanvoerkanaal van de Bco. Ainielle (loopt beneden het dorp) laat zich gemakkelijk volgen langs de terrassen tot aan het aftap-punt.

Beide kanalen komen samen in een kleine buffer (7) even boven de molen. Deze kleine voorraad moet vrij snel opgebruikt geweest zijn. Het is klaar dat de molen van Ainielle alleen kon werken als er voldoende water was in de riviertjes.

Een open buis (8) voert het water omlaag naar het aandrijfwiel. De buis is gemaakt van een uitgeholde boomstam, waar nodig opgelapt met metaal plaat. (In Lacabezonada ligt er een andere mooie open goot. De open goot is ook een typisch kenmerk van de Gharats in Indië.)

(9) open kanaal

Lees meer over Ainielle.

El pirineo abandonado
door Enrique Satué Oliván – 1984
Ed. Diputación General de Aragón
ISBN: 84-505-0609-3

Bevat een mooi schema van de molen. Behandelt het dorpsleven en toont verschillende foto's van de jaren 1950 en 1970.

Las otras lluvias
Pueblos deshabitados del Alto Aragón
door José Luis Acín Fanlo – 1994
Ed. IberCaja
ISBN: 84-88793-19-7

Wijdt verschillende pagina's aan Ainielle en zijn molen.

Ainielle - La memoria amarilla
door Enrique Satué Oliván – 2003
Ed. Prames S.A. – Zaragoza
ISBN: 84-8321-154-8