Dorpsmolens in Indië

Het type watermolen als die van Ainielle, Paúles, Aso de Sobremonte en vele andere zijn op verschillende plaatsen in de wereld nog altijd in gebruik. Men denkt dat er nog verschillende honderdduizende dergelijke molens werken in de Himalaya. De hier getoonde voorbeelden komen uit de Indische Himalaya, de Nainital regio (Uttar Pradesh). Ze worden gharats genoemd en hebben veel gemeen met de molens in Altoaragón.

Foto's: XII.2004

De molen diep in een vallei.
het aanvoerkanaal en de open goot is zichtbaar.

Het water valt 4 tot 5 m omlaag naar de molen.

Open goot voert water naar de molen.

De molens, net als in Spanje, zijn eenvoudig gebouwd met plaatselijke materialen (Het dak van de molen in Bajun bestaat uit platgeslagen olieblikken.).

Ze werkten voor de plaatselijke gemeenschap maar worden minder en minder gebruikt als gevolg van dezelfde krachten die eertijds ook in de Pyreneeën actief waren. De eigenaars trekken naar de grote steden op zoek naar beter werk. Industriële molens in de nabijgelegen stadjes zuigen het maalwerk weg en ontbossing heeft op sommige plaatsen de wateraanvoer doen opdrogen.

Gharats missen de vertrouwde vijver met water. Ze liggen immers in een gebied waar de watervoorziening veel minder een probleem is dan op de meeste plaatsen in Aragón. Dat blijkt ook uit het feit dat de molenaar zich weinig zorgen schijnt te maken over de grote lekken in zijn goot.

De deur was op slot, maar de molen draaide zonder dat iemand een oogje in het zeil hield. De molen in Bajun stond stil.

Open aanvoergoot

Ingangsdeur

De uitlaat

Meer lezen:
Ghosh Abhik, Banerjee B.G., Vasishat R.N. & Sinha A.K. - 2008 - Reinventing the watermill in the Himalayas:
the Gharat in history, tradition and modern development.
ISBN: 81-7211-248-3

Path: Home / Alto Aragón: oude watermolens / Gharats in Indië