Het eerste bord kondigt een oversteekplaats aan. Op de plaats zelf staat dan het bord met de mensen tussen de lijnen. Vraag om het even welke overheid en ze zullen bevestigen dat dat precies de plek waar is waar mensen thuis horen.

Waarschuwingsborden voor oversteekplaatsen tonen zelden meer dan twee personen. Het moeder-vader-kind bord is één van de weinige ooit door een teamlid gemeld. Een ander exemplaar staat in Myanmar.

Helderheid, eenduidigheid, dat is wat we missen in onze vondsten. De borden zijn onmogelijk te begrijpen in één oogopslag: Traag kind spelend, Traag kind kinderen, Kind autistisch kind.

Om te beginnen, wat heeft het voor belang dat het kind dat zo dadelijk onder je wagen verdwijnt traag, autistisch, spelend, of gewoon een kind is?

Vervolgens is het niet onmiddellijk duidelijk of het woord bovenaan een adjectief is of een bevel. Niet weten of je te maken hebt met een mededeling of een commando verhoogt de reactietijd. Dat is niet goed in het verkeer.

Naar mijn gevoel moet de SLOW er uit. De tekening van een kind moet volstaan. Mocht de goedmenende buurt stáán op een snelheidsbeperking, dan kan er een bord geplant wor­den. Maar het is geen goed idee om beide berichten in één bord samen te brengen zoals in Stroudsburg is gebeurd.