Ferney, xi.2001;
foto Baeten & De Dier – (1)
Triolet, xi.2001;
foto Baeten & De Dier – (2)
Chamarel, xi.2001;
foto Baeten & De Dier – (3)
Mauritius mag dan wel klein zijn, het vertoont een
grote variatie in zijn signalisatie. We zagen het bij de Vallende Stenen en de
Wegenwerkers en zien het opnieuw bij de Overstekende Kinderen.
Het stemt ons droef dat vele vreemde invloeden bergaf gaan in de van richting karakterloze pictogrammen.
De vondst uit Ferney (1) is honderd percent
Groot-Brittannië.
het wordt uitfevoerd naar heel veel landen (bv.
Egypte,
Iran,
Zuid-Afrika, etc.) zonder veel variatie.
Het bord uit Triolet (2) is een lokale interpretatie van hetzelfde bord en is mogelijk beïnvloed door het exemplaar uit Chamarel (3).
Dat laatste is invoer uit Frankrijk en aangepast voor links rijdend verkeer.
Poste de Flacq, xi.2001;
foto Baeten & De Dier – (4)
Poste de Flacq, xi.2001;
foto Baeten & De Dier – (4)
Port Louis, xi.2001;
foto Baeten & De Dier – (5)
Beide borden (4, 5) zijn het bijzonder interessant, omdat ze stammen uit de begintijd van de bewegwijzering. De open driehoek betekende gevaar. Vervolgens werd hieronder gespecificeerd welk soort gevaar te verwachten was.
Een identiek bord als (4) is te vinden in
Trinidad & Tobago.
Vondst (5) is opmerkelijk: het is het enige teken dat de vorm heeft van een pijlpunt.
Merk op dat op beide borden de kinderen een hoofddeksel dragen: het meisje een hoed, de jongen een pet.
In Groot-Brittannië werd het nieuwere ontwerp (1), dat het oude (5) verving, na 1963 in gebruik genomen.
Het Souillac-paneel (6) is wellicht afgeleid van (1) — de stand van de voeten is veelzeggend —,
maar het geeft geen enkele aanwijzing over het geslacht van de wezens. Dat kan gemakkelijk het gevolg zijn van, zoals altijd weer, het kiezen van de goedkoopste leverancier.
Hier hoeven we niet veel woorden aan vuil te maken (7): een meisje met baret geleid door een kikker?
