De
weinige voorbeelden
tonen al aan hoe reclame de producten
een groen tintje tracht te geven.
De voorbeelden tonen ook aan hoe dit leidt tot een ongelukkig neveneffect.
Het woud, de walvis, de koe, het strand en de orchidee zijn vaak
de eerste slachtoffers van de extra consumptie die ze zelf op
gang gebracht hebben met hun vriendelijke medewerking.
De copy-writer zou
dus op zijn minst wat erkentelijkheid mogen betonen.
Hij zou er zich van moeten vergewissen dat
het gebruik van de bewuste soort op zijn plaats, en de gegeven informatie
correct is. Beide punten zijn een maat voor de bekwaamheid en de kennis
van de auteur van het werk. Als het groene luik fouten bevat, hoe kunnen we hen dan vertrouwen
omtrent het product?
In de volgende
hoofdstukken zullen we
de copy-writer beoordelen op basis van de manier waarop hij
dieren gebruikt in zijn ontwerpen.
We hadden natuurlijk ook landschappen of planten kunnen kiezen,
maar we moeten ons ergens op concentreren en we voelen ons nu
eenmaal dichter betrokken bij dieren.
We zullen trachten uit te vissen waarom een soort opgevoerd werd.
We zullen elk geval evalueren. We zullen ook zien dat
sommige soorten, zelfs sommige individuën, meer
gekozen worden dan andere.
Onze voorbeelden komen
uit tijdschriften en dagbladen vanaf 1980.
De meeste komen uit België en zijn in het Nederlands. We hebben
echter verschillende advertenties in het Engels, Frans, Spaans van
landen als Spanje, Zuid-Afrika, Duitsland, Frankrijk waardoor
we soms verschillende versies van éénzelfde advertentie
kunnen vergelijken. Advertenties waar de dieren zelf direct betrokkene zijn, zijn niet
opgenomen.
Kwispel
moet zijn favoriete blik elders aanprijzen.
