Loarre

Loarre is beroemd om zijn romaanse kasteel op een rotspunt boven de stad. Voor de molen blijf je beneden tussen de huizen en parkeer je je voertuig bij de ingang van het dorp. Loop naar het noorden via de Calle Mayor, dan de Calle del Molino. Op het meest noordelijke punt loop je nog verder naar het noorden over de grindweg en je zult al snel het uitzicht van (1) herkennen.

Foto's: 13.x.2020

(1) De molen verborgen tussen de hoge bomen links; op de top van de rotsen: het kasteel van Loarre.

(2) Sectie ten noorden van het centrale afdak.

Deze plek is echt iets heel bijzonders. Het gebouw zelf was goed afgesloten, maar van buitenaf was duidelijk te zien dat het pand nu voor recreatie wordt gebruikt. Er waren pijlen die naar een bar wezen, er waren verschillende zitplekken en het geheel was bedolven onder allerlei prullaria. Sommige deden denken aan de molenindustrie van weleer (7, 10, 11).

We konden niemand in de buurt vinden die ons binnen kon laten, maar gelukkig was er een raam waardoor we naar binnen konden kijken (8, 9). Daar zagen we industriële apparatuur van Franse oorsprong meer voor een meelfabriek dan voor een eenvoudige dorpsmolen. Deze molen moet daarom toch van enig belang zijn geweest.

Het was niet mogelijk om binnen te kijken in de ruimte boven de cárcavo.

(3) Sectie ten zuiden van het centrale afdak.

(4) Ingang met afdak.

(5) Sectie ten zuiden van de ingang en cárcavo.

(6) Cárcavo.

(7) Tafel gemaakt van afgedankte steen.

(8) Industriële apparatuur.

(9) Franse apparatuur (let op de Fermé).

De molen is opgenomen in het Sistema de Información del Patrimonio Cultural Aragonés (sipca.es) en daar vinden we dat de werkruimte boven de cárcavo nog steeds een vrij goed bewaarde maalinstallatie zou bevatten: één paar stenen, een steenkist, een invoertrechter, een kraan. Naar mijn gevoel is de apparatuur zichtbaar in (8) een beetje overdreven vergeleken met de maalcapaciteit van één paar stenen.

Sipca vermeldt geen apparatuur om elektriciteit te produceren. Toch heeft deze molen dat ooit gedaan en op oude kaarten (Instituto Geográfico Nacional, kaart MTN50-0247 van 1930) is een elektriciteitsleiding getekend tussen de molen en het dorp.