Borden met Vallende Stenen in Centraal en Zuid Amerika
onderscheiden zich doordat ze in de meeste landen ook een auto tonen.
Er is een breed spectrum van verschillende modellen en een wijde spreiding
in het aantal rotsen (bv. Argentinië, Ecuador). |
|
Al deze verscheidenheid verdwijnt langzaam en zeker.
In 1993 was er nog een inlandse versie, maar in 2011
delen Mexico en Guatemala hetzelfde ontwerp.
Alle andere borden zijn in hetzelfde bedje ziek.
Waarom worden verkeerstekens niet beschouwd als cultureel erfgoed?
En derhalve door UNESCO beschermd? |