En waarlijk, er bestond contact tussen Albanië en Nederland. Meer dan eens zelfs. De eerste keer was net voor de Eerste Wereldoorlog en zeker te vroeg voor invloed op verkeerstekens.

De tweede keer was in de jaren 1970 toen China Albaniës grote kameraad was. In die periode steunden de Nederlandse Maoisten, verenigd in de Marxistisch-Leninistische Partij van Nederland (MLPN), het Albanese regime. De partij kon rekenen op royale fondsen uit China —enkele fortuinlijke leden konden Mao himself de hand drukken! Eén van hun realisaties was een agentschap dat reizen organizeerde naar Albanië. De huidige vondsten moeten het resultaat zijn van de obligate uitwisseling van geschenken met bezoekende groepen.

Na meer dan 30 jaar raakte bekend dat de MLPN was opgezet door de Nederlandse Veiligheidsdiensten en dat weinig leden 24 karaat waren. Conclusie: Verkeerstekens leiden naar nieuwe, opwindende kennis en ze zijn een spiegel van 's lands geschiedenis.

Terug naar het bord in kwestie.
De Nederlandse versie ziet er globaal beter uit: échter, met meer detail. Een grondiger blik op het Albanese bord verraadt een groot kruis achter de kinderen: dit is een overschilderd voorrangsbord! Hetzelfde geldt voor het bord uit Maqellarë: een pijl schemert door de witte grondlaag.

Voor de snelheidsbeperkingen in andere landen: zie Australië.